Með kurteisum svip skaltu kveikja í stofunni þinni

JÓL 

Ljóð: Steinn Steinarr

Sjá, ennþá rís stjarnan, sem brennur björtustu og mildust

á bládjúpum miðsvetrarhimni hins snæþakta lands.

Sjá, ennþá nálgast sú hátíð, sem hjartanu er skyldust

og huggar með fagnaðarsöngvum hvert angur manns.

Og innan skamms byrjar kappát í koti og höllu,

og klukknahringing og messur og bænagjörð.

Það er kannski heimskast og andstyggilegast af öllu,

sem upp var fundið á þessari voluðu jörð.

Og ger þú nú snjallræði nokkurt, svo fólkið finni

í fordæmi þínu hygginn og slóttugan mann:

Með kurteisum svip skaltu kveikja í stofunni þinni,

og kauptu svo sóknarprestinn og éttu hann.

Þarna tekst Bergþóru algerlega að ná stemmningunni sem Steinn dró upp með þessu ljóði með lagasmíð sinni. Ljóðið og lagið eru alveg einstaklega kaldhæðin að séríslenskum sið. Það má finna það í tónhlöðunni fram að jólum.